Actie in fantasy
Fragment Actie schrijven
Actie is leuk, spannend en spectaculair om te lezen en om te schrijven, maar actie om de actie is uiteindelijk saai. En dat terwijl je enorm veel met actie kunt: personages ontwikkelen, de wereld uitbouwen, de plot verder helpen, latere ontwikkelingen voorbereiden.
Als voorbeeld is hier een kort fragment uit mijn verhaal ‘De vernietiging van de jiten’, gepubliceerd in Halloween Horror Verhalen. Hoofdpersoon Anjali – eens was ze een officier (jiten) in het leger van de maharaja – vecht als gladiator tegen een enorme krijger van de Kaeliki-doodscultus. Hij heeft haar bij de keel gegrepen en probeert haar te wurgen.
Training hield haar overeind, de scherpe krijgsconcentratie voorkwam paniek. Haar eigen handen vonden die van hem. Snelle, harde, eindeloos getrainde slagen met haar knokkels en duimgewrichten verzwakten zijn grip op haar keel. Ze wist zich met een ruk half af te wenden en naar adem te happen. Hij bewoog met haar mee en grommend verstevigde hij de wurggreep weer. Anjali bewoog verder opzij en hij stapte log achter haar aan. Ze wist ruimte te creëren en schopte met haar rechterscheen tegen zijn bovenbeen. Zijn bovenbeen deukte in met een luide en brosse knak. Ze voelde het in haar eigen botten. Zijn grip schoot los en hij struikelde achteruit. Anjali kuchte en snakte naar adem terwijl ze van hem weg bewoog. Met haar vingers betastte ze de plekken waar hij haar gegrepen had. Een paar krassen en bloeduitstortingen, en ze zat onder de troep van zijn handen. Haar longen leken in brand te staan en ze hoestte bloed op. Langzaam werd ze zich weer bewust van de opgewonden stemmen, het gejuich in de vechtput. Haar rang die weer gescandeerd werd.
Wat zien we hier, behalve de actie? Allereerst breng ik spanning in het verhaal door de Kaeliki haar bij de keel te laten grijpen: een erg gevaarlijke situatie. Door Anjali daar zo heftig op te laten reageren (ze doet er alles aan om los te komen, want een verwurging – zeker als de bloedtoevoer afgeknepen wordt – is levensgevaarlijk) voeg ik realisme toe. Vervolgens bouw ik aan het personage: ‘Snelle, harde, eindeloos getrainde slagen met haar knokkels en duimgewrichten’ suggereert dat Anjali een vechtexpert is. Daar ga ik nog wat op door met de volgende techniek, een low kick, die zo hard is dat ze zijn been breekt. Daarmee heb ik een plotpunt te pakken: ze schopt wel enorm hard, maar nooit eerder heeft ze daarmee een been gebroken. Verderop wordt duidelijk hoe dat toch kan. Ten slotte bouw ik aan de wereld: er zijn geheime gevechten tot de dood, waarop gewed kan worden en waar een voormalige officier tegenover een aanhanger van de doodscultus kan komen te staan.
Door niet alleen met de techniek van een gevecht bezig te zijn, kun je dus veel meer met je actiescène overbrengen. Let er dus op dat je in je actiescène verschillende aspecten van je verhaal ontwikkelt.
Schrijfoefening
Met die tip in het achterhoofd, stel je de volgende situatie voor: twee jonge geliefden proberen hun relatie stil te houden, maar de strenge vader van een van hen komt erachter. Die stuurt een huurling op de andere geliefde af en ze moeten een duel uit gaan vechten. Leef je in in een van deze vier figuren en stel je voor hoe anders elk van hen zo’n gevecht zal beleven:
- De geliefde die moet vechten (en dat niet dagelijks doet)
- De huurling (die zeer regelmatig vecht)
- De geliefde die toekijkt en vreest voor het leven
- De vader die toekijkt
Door in te zoomen op de psychische staat van je gekozen personage, haar of zijn zintuigen, emoties en technische kunde, kun je vervolgens een gevecht beschrijven waarmee je veel meer doet dan enkel actie om de actie. Het is zelfs mogelijk dat je per fragment in een ander subgenre verzeild raakt. De vechtende geliefde zal wellicht een grimdark episode meemaken, de huurling kan bijvoorbeeld in een sword & sorcery-scenario terechtkomen, terwijl de toekijkende geliefde eerder een horrorscène zal zien en de vader zich mogelijk in epische fantasy waant.
Zeker is dat je de actie heel goed kunt gebruiken om het personage vanuit wie je schrijft neer te zetten, haar of zijn blik op de wereld, hoe zij of hij omgaat met stress, adrenaline en onverwachte wendingen. Verder kun je de omgeving, gewoonten, geuren, geluiden en kleuren beschrijven, terwijl de actie voortraast.
In mijn schrijfcursus komen al dit soort aspecten - en nog veel meer - uitgebreid aan bod.
Schrijfcursus
'Actie in fantasy en sciencefiction', met als ondertitel 'Spannend, overtuigend en levensecht', is een uitgebreide handleiding voor auteurs die graag meer willen met hun actiescènes: meer realisme, meer emotie en personageontwikkeling, meer wereldbouw en het uitbouwen van de plot. De cursus telt zo'n 43.000 woorden, dus zoveel als een korte roman, en bestaat uit vijf delen:
- Achtergronden van actieschrijven
- Krijgskunsten en wapens
- Geweld
- Schrijftips
- Research en ervaring opdoen
Elk deel bestaat uit verschillende lessen en oefeningen en als je de hele cursus doorloopt en alle opdrachten maakt, heb je behalve een heleboel nieuwe schrijfervaring ook je eigen krijgskunst bedacht en wellicht ook nieuwe wapens, technieken, personages en wie weet zelfs een nieuw verhaal of boek!
De aankomende tijd zal ik nog wat meer aandacht aan deze cursus besteden, voor ik de gehele cursus aan zal bieden. Als je vragen hebt, advies wilt of je interesse voor deze cursus wilt uitspreken, mail me dan.
